صفحه شخصی رحیم پور ازغدی

بسم‌الله الرحمن الرحیم

خدمت خواهران و برادران عزیز سلام عرض می‌کنم.

چند عبارت و چند گزاره از امام باقر(ع) در مورد چشم‌انداز آینده جامعه بشری و شعارهای اصلی انقلاب مهدی(عج) یعنی بزرگترین انقلاب تاریخ بشر، راجع به آن انقلاب داریم بحث می‌کنیم و بعد چه درس‌هایی ما و شما از آن می‌گیریم. حدیث اول از امام باقر(ع) در مورد حضرت مهدی(عج) عرض می‌کنم ما و شما به عنوان یک کار تشکیلاتی باید به آن توجه داشته باشیم یک کار اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، آن که مهم است جوهره عمل است نه زمان و مکان و ظواهر آن. خب شما دیدید خیلی‌ها می‌گویند ما که زمان انبیاء نبودیم، ما که زمان حضرت مهدی(عج) معلوم نیست باشیم و نیستیم، الآن که در یک شرایط عادی هستیم قبلاً همه چیز خوب بوده، بعداً هم همه چیز خوب می‌شود الآن همه چیز خراب است! ما در یک موقعیت مناسبی برای خوب بودن، برای صالح بودن نیستیم. ما در بدترین شرایط هستیم و تقصیر ما چیست که ما آن زمان و مکان نبودیم و یا نخواهیم بود. ما در یک عصر بدی در یک شرایط بدی قرار گرفتیم. چه توقعی است؟ این اشتباه اول. بهانه آوردن برای این که این‌جا یک جوری است که نمی‌شود. الآن یک وقتی است که نمی‌توانیم و نمی‌شود. شرایط اجازه نمی‌دهد، فایده‌ای ندارد، این بهانه‌هایی که به شکل‌های مختلف می‌آوریم برای این که به مسئولیت انسانی و اجتماعی عمل نکنیم. حتی می‌بینیم کسانی کثافت‌کاری می‌کنند، اختلاس می‌کند، دزدی می‌کند، رشوه می‌گیرد، می‌گوییم چرا؟ می‌گوید مجبور بودم موقعیت این‌طوری بود شما هم بودی همین کار را می‌کردی! دیدید بعضی‌ها یک فیلمی یک قصه‌ای می‌بیند یا ماجرای کسی را می‌شنود مثلاً طرف هزارتا کثافت‌کاری کرده، آن وقت می‌گوید ما باید موقعیت او را درک کنیم او هم حق داشته! من هم اگر جای او بودم همین کار را می‌کردم! خب بله تو هم همین کاری را می‌کردی اما همه نه، یک کسانی هم در همان موقعیت هستند اما آن کارها را نمی‌کنند. این نکته اول. ما جبر موقعیت نداریم، جبر زمان و جبر مکان نداریم. می‌فرماید در بدترین و سخت‌ترین شرایط تو به عنوان یک انسان همان‌قدر آزاد و آگاه، همان‌قدر مختار هستی و بنابراین همان‌قدر مسئول، که در آنچه که تو فکر می‌کنی بهترین شرایط است. خب مگر کسانی زمان خود پیامبر(ص) یا زمان همه انبیاء نبودند که دیدند و درگیر شدند پس در زمان پیامبران بودن، این‌طوری نیست که باب خیانت را ببندد یا ما اگر آن زمان باشیم زمان امام زمان باشیم فلان می‌شویم! نه، خیلی‌ها هم آن زمان جلوی آن حرکت می‌ایستند. نگاه کنید کسانی که در همین دوره ما هرطور زندگی کردند و بکنند اگر زمان پیامبر(ص) بودند یا بعداً زمان امام زمان(عج) باشند همین‌طور زندگی می‌کنند که الآن کردند. آن‌هایی که در انقلاب و جنگ آمدند فداکاری کردند اگر آن‌ها زمان امام حسین(ع) بودند به کربلا می‌رفتند آن‌ها که الآن نیامدند همان موقع هم نمی‌رفتند. این‌هایی که در همین زمان عمل صالح انجام می‌دهند فردا که امام زمان(عج) آمد اگر باشند ملحق می‌شوند. آن‌هایی که الآن این کار را نمی‌کنند فردا هم نخواهند کرد. بهانه زمان، مکان، موقعیت، شرایط. – من هنوز شروع نکردم که شما دارید سؤال می‌پرسید ولی خب بپرسید-

یکی از حضار: نامفهوم

جواب استاد: تأثیر دارد اما تصمیم‌گیر تو هستی و در همان بهترین شرایط، عده زیادی بدترین تصمیم را می‌گیرند. یعنی اگر کسی الآن آدم است آن زمان هم آدم است. اگر الآن حیوان است آن زمان هم حیوان است. معنی این نیست که – ایشان سؤال خوبی کرد – معنی‌اش این است که بود و نبود پیامبر و رهبر الهی مساوی است؟ نه مساوی نیست. اما آن تمام کننده نیست. تمام کننده و تصمیم‌گیرنده تو هستی و الآن تو سر دوراهی‌ها هر تصمیمی بگیری آن موقع هم همان تصمیم را خواهی گرفت. و الا این یک جور ظلم هم می‌شود به ما چه که ما این زمان به دنیا آمدیم؟! حالا یک چیز بیشتری به شما بگویم امام باقر(ع) می‌فرماید رسول خدا فرمود خوشا آن‌ها که به ما ندیده ایمان می‌آورند. پیامبر(ص) شما ما را دیدید ایمان آوردید ضمن این که همان زمان خیلی‌ها ایشان را دیدند و با ایشان جنگیدند مثل الآن. ولی می‌فرماید خوشا آن‌ها که بعدها خواهند آمد که ما را ندیدند ولی این حرف‌ها را می‌شنوند و انتخاب می‌کنند و فداکاری می‌کنند. ارزش آن‌ها بالاتر است. یک وقت پیامبر(ص) فرمود یکی از آن‌ها با 50تا از شماها مساوی است. یعنی یک نفر از آدم‌هایی که در عصر ما این دوره، پاک بماند فداکاری کند، خیانت نکند،‌ فاسد نشود پیامبر(ص) فرمود هر کدام‌تان ارزش‌تان با 50 نفر از یاران پیامبر که کنار پیامبر بودند می‌ارزد. پیامبر(ص) به آن‌ها گفت 50تا شما یکی آن‌ها. آن‌ها برادران و خواهران من هستند. گفتند مگر ما برادران شما نیستیم؟ فرمودند چرا شما یاران و اصحاب من هستید،‌ شما کنار من هستید من را دارید می‌بینید و حرف‌های من را می‌شنوید، آن‌ها اصلاً من را ندیدند سخنان ما را شنیدند و ایمان می‌آورند. آن‌ها کارشان سخت‌تر است. پس اولین روایت در باب حضرت مهدی(عج) که می‌خواهیم درس تشکیلاتی و اجتماعی، و هم زندگی شخصی و خانوادگی‌مان و هم فعالیت‌های سیاسی اجتماعی برای امروز بگیریم. «مَا ضَرَّ مَنْ مَاتَ مُنْتَظِراً لِأَمْرِنَا أَلاَّ یَمُوتَ فِی وَسَطِ فُسْطَاطِ اَلْمَهْدِیِّ وَ عَسْکَرِهِ» اگر کسی منتظر انقلاب بزرگ آخرالزمان و تشکیل حکومت واحد جهانی، عدالت در کل جهان، برابری همه 7 میلیارد بشر، همه با هم خواهر و برادر بشوند اگر شما در انتظار آن رهبر الهی و آن انقلاب بزرگ باشید و از دنیا بروید به شرطی که منتظر باشید، معنی منتظر این نیست که بگوییم بالاخره ما که نشستیم هر وقت می‌خواهند بیایند بالاخره ما منتظریم، این انتظار نیست. مثلاً الآن شما یک مسافر دارید پدرتان،‌ مادرتان، دوست‌تان رفته یک جایی، منتظر هستید بیاید، شما مثل بقیه زندگی نمی‌کنید، برنامه‌هایتان یکجور دیگر است، نگاه‌تان به ساعت و زمان، تفسیرتان از زمان یک تفسیر دیگر است حال‌تان یک حال دیگر است. انتظار معنی‌اش انفعال نیست که بگویید وقتی هیچ کاری نکنید نشستید بگویید من منتظرم! نه، انتظار یک فعل است نه یک انفعال. انتظار یک عمل است، یک احساس ایجابی و یک ادراک ایجابی و یک عمل است. عمل منتظرانه،‌زندگی منتظرانه، آدمی که منتظر است حواس اصلی‌اش به آن اهدافی است که منتظر آن است. امام زمان قرار است چه کار کند؟ عدالت جهانی برقرار کند من منتظر عدالت الهی جهانی هستم؟ پس حساسیت اول من در زندگی عدالت است. عدالت یعنی رعایت حقوق. پس منتظر چگونه زندگی می‌کند؟ من نمی‌توانم منتظر مهدی باشم اما در بازار حقوق دیگران را ضایع کنم، کلاهبرداری، دروغ، خیانت! منتظر نیستی چون داری خلاف آن مسیر حرکت می‌کنی، چطور منتظر او هستی؟ تو منتظر عدالت اخلاقی، عدالت سیاسی و عدالت اقتصادی هستی آن وقت داری خلاف آن عمل می‌کنی؟ تو منتظری؟ منتظر یک آدم خوبی داری بد عمل می‌کنی؟ منتظر نیستی دروغ می‌گویی. بنابراین اغلب ماها منتظر امام زمان نیستیم شوخی می‌کنیم آقا بیا آقا بیا بعد اگر بیاید می‌گوییم آقا نیا جان ما نیا! این‌طور که تو داری می‌آیی تسمه به گُردة تمام صاحبان ثروت و قدرت و نفوذ می‌کشی که هر 24 ساعت حقوق چند نفر را ضایع کردی؟ کرامت چند نفر را زیر پا گذاشتی؟ می‌خواهی ازدواج کنی در خواستگاری و گفت‌وگو به هم دروغ می‌گویید. می‌خواهی پایان‌نامه بنویسی یا استاد ناظر پایان‌نامه هستی دروغ می‌گویی و کلاهبرداری می‌کنی، آن ندیده امضاء می‌کند این هم می‌رود تقلّب می‌کند پایان‌نامه می‌دهد، تو منتظر عدالتی؟ کارگر دارید حقوقش را ضایع می‌کنی به او نمی‌دهی؟ تو منتظر عدالت هستی؟ اماما زمان و انتظار مهدی(عج) یعنی انتظار عدالت الهی. یعنی همه باید به حقوق یکدیگر احترام بگذاریم و به حقوق خودمان برسیم. حالا امام باقر(ع) می‌فرمایند اگر کسی واقعاً منتظر است یعنی تمام توجه و هدف او عدالت است و حواسش این‌جاست منتظر است یعنی رعایت می‌کند. شما منتظر کسی هستید می‌گویید اگر این بیاید دوست دارم لوازم خانه این‌طوری چیده بشود بعد یک جور دیگری بچینی بعد اصلاً برایت مهم نیست که او بیاید این روش را می‌پسندد یا نمی‌پسندد؟ منتظر نیستید که. بنابراین اولین نکته این است که ما نمی‌توانیم در کار فردی، شخصی، خانوادگی، تشکیلاتی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، نمی‌توانیم دروغ بگوییم، ریاکاری کنیم، خیانت کنیم، حقوق همدیگر را ضایع کنیم، و بگوییم منتظر کسی هستیم که می‌خواهد همه حقوق را رهبری کند که همه حقوق و حدود و تأمین بشود. حالا فرمودند اگر کسی در عصر غیبت ایشان را ندید و واقعاً منتظر بود در حد توان‌تان عمل کردید و از دنیا رفتید «مَا ضَرَّ...» ضرر نکردید. آرزو می‌کنیم که کاش ایشان بیاید ما در آن نهضت بزرگ توحیدی که ثمره کار همه انبیاء و هم عدالتخواهان تاریخ است ما هم باشیم در دعاها می‌گوییم خدایا کمک کن ما هم کنار ایشان باشیم، سرباز عدالت جهانی در این راه شهید بشویم. خون‌مان برای عدالت بریزد. اما در عین حال می‌فرماید هزاران هزار سال گذشته شاید خیلی دیگر هم بگذرد بعد این اتفاق بیفتد، این وسط صدها میلیون و میلیاردها آدم می‌آید آن‌ها چی؟ امام باقر(ع) می‌فرماید: «مَا ضَرَّ» ضرر نکردید اگر در همان خط دارید زندگی می‌کنید و عمل می‌کنید یعنی اگر درد دین دارید، درد عدالت دارید و درد مردم دارید، - دقت کنید - «مَا ضَرَّ مَنْ مَاتَ مُنْتَظِراً لِأَمْرِنَا أَلاَّ یَمُوتَ فِی وَسَطِ فُسْطَاطِ اَلْمَهْدِیِّ وَ عَسْکَرِهِ.» شما اگر در عصر غیبت به عنوان یک مجاهد عدالتخواه هدف‌تان توحید است،‌ اخلاق است،‌ برادری و خواهری است تلاش کنید و بمیرید و آن عصر و ایشان را نبینی مثل کسی هستی که در خیمه فرماندهی مهدی(عج) شهید شدی. «فُسْطَاطِ» یعنی خیمه فرماندهی، اتاق فرمان. «وَعَسْکره» انگار جزو سپاه مهدی هستی. بنابراین این بهانه که عصر غیبت است ما وظیفه‌ای نداریم تکلیفی نداریم باید امام زمان خودشان بیایند و... ما چنین چیزی نداریم. عصر غیبت است و وظایف شما همان وظایف است. باید مثل عصر ظهور عمل کنی البته طبیعی است که در عصر غیبت ما محرومیت‌ها و محدودیت‌هایی داریم. این روشن است. بود و نبود رهبر معصوم الهی مساوی نیست اما این در انتخاب و تصمیم ما، ‌امکان رشد یا سقوط ما تأثیری ندارد. ما در همین شرایط می‌توانیم مثل کسی باشیم که در خیمه فرماندهی ایشان حضور داشتیم و شهید شدیم. یعنی درست زندگی کن. آدم باش. خانم‌ها هم حوّا باشند. آدم نبودید عیبی ندارد حوّا باشید. آدم باش، حوّا باش. امام(ع) می‌فرماید در هر شرایطی که هستید درست زندگی کنید و درست عمل کنید و درست تصمیم بگیر، تو هم جزو همین سپاه و اردوگاه مهدی هستی. پس بهانه این که ما در عصر غیبت هستیم، شرایط نداریم، دسترسی نداریم، ما که ندیدیم، ما که نیستیم، ما که نخواهیم بود، الآن که رهبر معصوم نیست،‌ بنابراین ما وظیفه‌ای نداریم مهم نیست چه اتفاقی می‌افتد ما حالا می‌نشینیم تا هر وقت خودش آمد می‌آید کارهایش را درست می‌کند. اسم این حرف‌ها انتظار نیست! منتظر یعنی مجاهد. منتظر یعنی صادق، منتظر یعنی عمل‌گرا، منتظر یعنی منظم، منتظر یعنی فداکار،‌ منتظر یعنی خادم خلق. منتظر یعنی بیش از این که به فکر خوردن باشی به فکر خوراندن به دیگران باشی. ما فکر می‌کنیم زرنگ کسی است که کمتر کار می‌کند و بیشتر می‌خورد. الآن به این زرنگ می‌گوییم. دیدید می‌گویند فلانی یک کاری و یک شغلی پیدا کرده که اصلاً کار نمی‌کند خیلی هم حقوقش بالاست یعنی از نظر ما این ارزش است که چه کسی بیشتر کار کند و بیشتر بخورد! در این نظام و سبک زندگی این‌ها ضد ارزش است. دیدید بعضی‌ها مسافرت یا مهمانی می‌روید تا می‌رسند می‌روند ببیند بهترین جا کجاست اول می‌روند آن‌جا، مثلاً اگر گرم است برود کنار کولر، سرد است برود کنار بخاری، یک جایی می‌نشیند که پتوها و امکاناتش بیشتر باشد. غذا اول به او برسد و موقع کار هم نیست، می‌خواهند نظافتی بکنند گم می‌شود نیست. یک عده برعکس است اصلاً کسی به او نمی‌گوید وقتی می‌آید شروع به کار می‌کند، کار بقیه را راه می‌اندازد، مرتب می‌کند، تمیز می‌کند، سفره می‌اندازد،‌ آخر هم غذا می‌خورد. فرق آدم با حیوان همین است. بیشتر می‌خوری کمتر کار می‌کنی یا می‌خواهی بیشتر کار کنی و کمتر بخوری؟ تفاوت منتظر و غیر منتظر همین است. جنگ می‌شود چرا یک عده می‌روند و یک عده زیادی نمی‌روند؟ کشورتان به خطر افتاده، ‌جان و مال و ناموس مردم را زدند کشتند می‌ایستی نگاه می‌کنی؟ بعد طلبکار هم می‌شوید که چرا 8 سال جنگیدیم؟ خب 8 سال جنگیدیم که توی خانه تو نیایند! چرا مقاومت می‌کنید؟ ما استقلال می‌خواهیم تحریم نمی‌خواهیم! خب وقتی استقلال می‌خواهی تحریمت می‌کنند. نه،‌ می‌شود هم عزت و استقلال می‌خواهیم هم تحریم نمی‌خواهیم. مثل این که به طرف گفتند جبهه می‌آیی؟ گفت بله به شرط این که تیر نخورم! اگر تیر نخورم حتماً می‌آیم. یا روزه می‌گیری؟ بله من این‌قدر روزه گرفتن را دوست دارم به شرط این گرسنه نشوم! اصلاً روزه را گذاشتند برای این که تو گرسنه بشوی، می‌خواهی بخوری، می‌توانی بخوری ولی بگویی نمی‌خورم. این مرز تو با زرافه می‌شود. زرافه وقتی گرسنه می‌شود می‌خواهد می‌خورد نمی‌تواند نخورد ولی انسان می‌تواند. می‌خواهم، می‌توانم، دارم، نمی‌خورم. خطر پیش می‌آید، جهاد پیش می‌آید می‌گوید فداکاری کن سهمت را انجام بده، بقیه در خطر هستند می‌گوید هر وقت همه رفتند شاید من هم بروم! برای چه من بروم آ‌ن‌جا شهید بشوم جانباز بشوم شماها راحت باشید؟ شماها بروید جانباز بشوید من راحت باشم! مردم دو قسمت شدند. مثلاً‌ قحطی و گرانی می‌شود یک عده‌ای وقتی یک چیزی کم می‌شود و گران می‌شود – این‌ها در روایت حضرت مهدی(عج) هست که ایشان با این اخلاقیات مبارزه می‌کند وقتی یک چیز گران می‌شود و کم می‌شود آدم‌ها دو تیپ هستند اکثریت می‌گوید بدو گران شد، بیشتر جمع کنیم بعد گران‌ترش کنیم خب حیوانیت یعنی همین. یک اقلیتی هم هستند می‌گویند خب وقتی یک چیزی کم است مشکل است چرا من الآن باید حمله کنم؟ چرا من این قضیه را تشدید کنم؟ من نیاز ندارم در حدی که نیاز دارم تهیه می‌کنم. اگر مشکلی هم هست تحمل می‌کند که این مشکلات به همه تقسیم بشود. امام(ع) این خادم خانه‌شان رفت بازار چیزی خرید غذای روزمره را آورد. امام(ع) دید که دو – سه برابر گرفته، فرمودند چرا این همه خرید کردی؟ گفت آقا رفتم بازار دیدم قیمت‌ها بدجور است و دارد بالا می‌رود این جنس هم کم است من می‌ترسم اگر الآن نگیرم بخواهم همین را سه روز دیگر بگیرم باید سه برابر پول بدهیم نیست. لذا بیشتر گرفتم. امام(ع) فرمودند وقتی که نیست و مردم نیاز دارند باید بیشتر بگیری یا باید کمتر بگیری؟ به این سؤال چه جوابی می‌دهید؟ اکثر ماها می‌گوییم باید بیشتر بگیریم امام(ع) می‌فرماید نه باید کمتر بگیری. فرمودند برو پس بده و کمتر از وقت دیگر بگیر بیاور.

در روایت حضرت مهدی(عج) داریم ایشان طوری جامعه بشری و انسان را تربیت می‌کند هم عدالت اقتصادی، وفور نعمت و هم توزیع عادلانه و هم تربیت، طوری می‌شوید که دست توی جیب همدیگر می‌کنید بدون این که آن طرف ناراحت بشود. یعنی دیگر جیب من و تو ندارد. الآن اگر دست توی جییب کسی بکنی دزد هستی. آن‌جا نه. ما در جبهه در اردوگاه بچه‌های غواص برای عملیات آموزش می‌دیدند همه هم می‌گفتند ما تا 3 ماه یا 6 ماه دیگر بیشتر نیستیم آماده شهادت بودند. این‌قدر هم شاد بودند. من توی عمرم بچه‌های به این شادی ندیدم. پشت جبهه هر وقت هرجا می‌روم من هیچ وقت آدم مثل آن بچه‌ها شاد ندیدم. این‌قدر شاد بودند. اکثرشان هم شهید شدند چون مرگ‌آگاه و مرگ‌باور بودند. دنیا را هدف نمی‌گرفتند لذا شاد بودند ما چون دنیا را هدف گرفتیم مدام غصه و غم و ترس و اضطراب داریم آن‌ها هدف‌شان فراتر از این عالم بود آن‌ها اصلاً ناراحت نبودند عاشق هم بودند. جیب‌شان یکی بود یعنی هرکس هرچه داشت بالای طاقچه می‌گذاشت و هرکس هرچه نیاز داشت برمی‌داشت اصلاً نمی‌دانستیم که چه کسی چقدر آن بالا پول گذاشته و کی چقدر برداشته؟ همیشه هم آن‌جا پول بود. این یک نمونه کوچک از جامعه مهدوی بود. مسابقه سر خوردن نبود سر نخوردن و خوراندن بود. وقت خطر پارتی‌بازی می‌کردند که زودتر جلو جاهای خطرناک‌تر بروند که بقیه آسیب نبینند. موقعی که سفره می‌انداختند غذا خوردن بود می‌ایستند که بقیه بخورند. فرمانده ما نصفه بلند می‌شد لباس بچه‌ها را می‌شست. اول که آن‌جا رفتیم به ما گفت نظافت دستشویی‌ها با من است. کسی حق ندارد دستشویی‌ها را بشورد دستشویی‌ها را من می‌شورم! خب این یک آدم دیگر است. بقیه کنار این‌ها خیلی شبیه به حیوانات هستند. امام(ع) به یک کسی سرمایه‌ای دادند و گفتند تجارت کن برگرد سهم، مضاربه‌ای بود، یک مشارکتی بود تجارتی بود. این رفت راه دور و برگشت خیلی سود آورد. امام(ع) فرمودند چطور این همه سود؟! گفت آقا شانس آوردیم لطف خدا رفتیم آن‌جا این جنس‌ها اصلاً نبود هر قیمتی گفتیم آن‌ها قبول کردند خیلی عالی شد! امام(ع) فرمودند رفتید دیدید چون یک چیزی کم است گران‌تر فروختید؟ گفت بله. فرمودند اصل پول من را به من برگردان یک دینار از این سودی که آوردی من دست نخواهم زد. خودت مسئولیت آن را بپذیر. من سود اقلی هم نمی‌خواهم اصل پول را برگردان و برو. خب این‌ها دوجور نگاه است. فرمودند: «یأْتِی عَلَی النَّاسِ زَمَانٌ یغِیبُ عَنْهُمْ إِمَامُهُمْ...،» روزی خواهد رسید که شما مجبور هستید بدون رهبران معصوم الهی، بدون پیامبران، بدون این‌ها زندگی و عمل کنید. – این جمله خیلی قشنگ است - «فَطُوبَی لِلثَّابِتِینَ عَلَی أَمْرِنَا فِی ذَلِک الزَّمَانِ...،» خوشا آن‌ها که در آن عصر – یعنی الآن- در این مسیر ثابت و محکم هستند. خوشا آن‌ها که در آن دوره که ما بین‌شان نیستیم ولی همین مشکلات هست، خوشا آنان که آن موقع ثابت‌قدم و محکم هستند.

نکته سوم در باب هم هدف تشکیلاتی و هم هدف اجتماعی، مسئله آگاهی و تربیت انسان‌هاست. ببینید آدم‌هایی که فاسد و مفسد هستند خود ماها هم ممکن است باشیم یا بشویم! هیچ کس از اول فاسد به دنیا نمی‌آید، همه خوب به دنیا می‌آیند بعد خراب می‌شویم. الآن صحبت یک آقایی بود که اعدامش کردند جاسوس آمریکا و انگلیس بود، سابقه جبهه هم داشت،‌ آمریکایی‌ها و انگلیسی‌ها 2 میلیون یورو به او دادند دینش را فروخت! البته 2 میلیون یورو به شماها هم بدهند معلوم نیست دین‌تان را نفروشید. یکی گفت آقا ما به خیلی کمتر از این‌ها راضی هستیم! دو میلیون یورو گرفت دینش را فروخت. یعنی این‌هایی که می‌گویند آقا به حسین خیانت کردند به یزید ملحق شدند! این‌ها خود ماها بودیم! خودمان بودیم! این‌ها با امام حسین(ع) بودند، ضد یزید بودند نامه نوشتند، قیام کردند، خطر کردند، هزینه‌هایی دادند یک لحظه سر انتخاب اصلی حکومت یزید گفت یک دوراهی است این طرف بروید به هر کدام‌تان این‌قدر می‌دهم. یکی از رفقا حساب کرد گفت پولی که به بعضی از این سردسته‌ها دادند که به امام حسین(ع) خیانت کردند با پول الآن – البته الآن نه، چند هفته پیش، چون هر روز عوض می‌شود! – با پول چند هفته پیش ایران گفت به هرکسی 15 میلیارد تومان توی کربلا داده که این‌ها امام حسین(ع) را ول کنند و ول کردند. گفته این طرف به هرکسی این‌قدر می‌دهم و این طرف هم اعدام! بین میلیاردر شدن و کشته شدن انتخاب کنید! امام حسین(ع) تنها ماند. همین الآن هم اگر بود همین بود، شما فکر نکنید الآن یک جور دیگر است! چون در موقعیت‌های مشابه او الآن هم پیش بیاید همان اتفاق‌ها می‌افتد! هزینه باید بدهی نمی‌آیند. زمان صلح همه رزمنده هستند زمان جنگ رزمنده پیدا نمی‌شود. تا دستت نرسیده نمی‌توانی اختلاس کنی پاک هستی، دستت که رسید ناپاک می‌شوی. این آقا هم باور نمی‌کرده، الآن هم ممکن است خیلی‌ها بگویند 2 میلیون یورو یک ویلا در فلان‌جا، یکی کجا، تابعیت انگلیس و آمریکا، گفته خیلی خب. حالا جالب است طفلک با خودش رودربایستی داشته، چون مذهبی است، گفته من مذهبی هستم و خیلی رعایت می‌کرده و جلسه‌ای که می‌رفته آمار هسته‌ای را می‌داده، گفته از نظر شرعی مشروب نباشد! امام باقر(ع) می‌فرماید در عصر غیبت – یعنی الآن – پاک ماندن بسیار سخت است مثل نگه داشتن آتش کف دست است. خوشا آن‌ها که در آن دوره شک نکنند،‌ وا ندهند، تسلیم نشوند، خیانت نکنند، دین‌شان را نفروشند، پاک باشند. یک چند سالی و چند ده سالی هم بیشتر این‌جا نیستیم همه داریم عبور می‌کنیم. یک عده با مرگ سرخ می‌روند یک عده هم با مرگ زرد. یا در خونت غلت می‌زنی یا خلاصه در آن زردها! بالاخره می‌غلطی یا آن‌تو، یا این‌تو! یعنی کسی این‌جا نمی‌ماند. همه داریم می‌رویم. امام حسین(ع) که از مکه به سمت کوفه حرکت کردند به بنی‌هاشم نامه نوشتند، چون بنی‌هاشم هم نیامدند! فرمودند که من امروز صبح دارم به سمت کوفه حرکت می‌کنم هرکس با من بیاید کشته خواهد شد. همه ما شهید می‌شویم، اما هرکس نیاید آن‌ها که نمی‌آیند رستگار نخواهند شد. هیچ دستاوردی نخواهید داشت. شما هم چند سال بعد می‌میرید، کسی این‌جا نمی‌ماند. درست زندگی کن و درست بمیر. فرمودند خوشا آن‌ها که « فَطُوبَی لِلثَّابِتِینَ عَلَی أَمْرِنَا فِی ذَلِک الزَّمَانِ..،» آن‌هایی که در این مسیر ثابت‌قدم هستند در آن دوره، بعد آگاهی. این‌هایی که ظلم و فساد و گناهانی که از ما سر می‌زند یک بخشی از آن‌ها به خاطر نادانی و بی‌اطلاعی است. نمی‌دانیم. امام رضا(ع) فرمودند: «النَّاسُ أَعْدَاءُ مَا جَهِلُوا» مردم دشمن مجهولات‌شان هستند. نمی‌دانند با چه دشمن هستند؟ از احکام دین، از اسلام،‌ از شریعت، از نماز،‌ روزه، حجاب، یک تصویر نادرست عوامانه و یک تصورات غلطی دارد فکر می‌کند همین است. فکر می‌کند گفتند این‌ها به ضرر توست ولی باید عمل کنی! گفت توضیح‌المسائل چیست؟ گفت می‌گویند هرچه خوشمزه است حرام است و هرچه بدت می‌آید واجب است! خب این تصویر غلط است. وقتی می‌گویند حرام، حرام مثل سیم خاردار لب پرتگاه است. می‌گوید چرا این‌جا سیم خاردار کشیدند؟ خب قیچی کن زرنگ‌بازی دربیاور و از آن زیر برو! خب کجا می‌روی؟ با کله پایین توی منجلاب می‌روی. سیم خاردار را کشیدند که توی منجلاب نیفتی. وقتی می‌گوید دروغ، حرص، حسد، خیانت، بی‌ناموسی، برهنگی،‌ بی‌حجابی، روزه‌خواری، عرق‌خوری، قماربازی، روابط نامشروع حرام است برای این که این‌ها به ضرر توست هم این‌جا خودت و شخصیت و اعتدال اخلاقی و خانواده‌ات را نابود می‌کند و هم بعداً که از این عالم می‌روی دیگر این بدن و ماده نیست آن‌جا گرفتار فقر معنوی می‌شوی کم می‌آوری. قرآن می‌فرماید وقتی از این عالم می‌روی هیچ‌جا را نمی‌بینی. باید در نابینایی و کوری مطلق زندگی کنی. برمی‌گردی به این‌ها که آدم صالح بودند می‌گویی شما چطوری همه چیز را می‌بینید؟ ما که نمی‌فهمیم این‌جا چه خبر است؟ می‌شود بخشی از نورت را به ما بدهی؟ این آیه قرآن است. او می‌گوید برگردید به پشت سرتان نگاه کنید این‌جا کسی به کسی نمی‌تواند نور قرض بدهد. باید با خودتان می‌آوردید. از کجا؟ از همین الآن. «إذا قام القائم...» قائم؛ یعنی انقلابی،‌ قیام کنده. وقتی انقلابی بزرگ اهل بیت(ع) قیام کرد «و ضَرَبَ فَساطیطَ لِمَنْ یُعَـلِّمُ النّاسَ الْقُرْانَ عَلى ما اَنْزَلَ اللّه.» کلاس‌ها و دانشکده‌ها و خیمه‌هایی برپا خواهد شد که قرآن را همانگونه که نازل شد به مردم آموزش بدهند. این یعنی چی؟ یعنی الآن قرآن توی خانه‌های ماست و ما بسیاری از قرآن را نمی‌فهمیم که چیست؟ برای چیست و کجایش مهم است؟ چقدر مهم است؟ چرا مهم است؟ می‌فرماید این‌قدر جامعه اسلامی از ارزش‌ها فاصله می‌گیرد که، توی خانه‌هایتان هم قرآن دارید اما برای تعارف! نه این که این مانیفست و دفترچه راهنما برای زندگی و مرگ م است. این‌جا جواب سؤال‌هایی است که باید در ذهن تو مهم باشد. سؤالات اصلی زندگی‌تان است. نه این که بگویید این این است، این هم این است! می‌گوید یکی از کارها این است که دوباره به بشر کلام خدا را آموزش بدهد که مثل این که نفهمیدید خداوند به شما چه گفت؟ آگاهی، معرفت اسلامی. ما مسلمانان ناآگاه هستیم، کم‌آگاه هستیم.

تعبیر بعدی؛ حقوق مادی مردم. یکی از بشارت‌هایی که دادند این است که درحکومت اسلامی آخرالزمان که در سطح جهان یک حکومت، یک رژیم حقوقی، همه جا امنیت، برادری، اخلاق، مساوات، بعد یکی‌اش این است هم تولید ثروت این‌قدر خواهد و شد و هم توزیع ثروت این قدر عادلانه خواهد شد که انسان گرسنه و فقیری در سراسر زمین در 5 قاره نخواهد ماند. جالب است امام باقر(ع) می‌فرمایند وقتی انقلاب ایشان، قائم ما اتفاق بیفتد: 1) «اِذا ظَهَرَ الْقائِمُ سَوّی بَیْنَ النّاسِ حَتّی لاتُری مُحْتاجا اِلَی الزَّکاةِ»؛ طوری ثروت جهان عادلانه توزیع خواهد شد که همه بتوانند شرافتمندانه زندگی کنند که می‌گردی زکات و مالیات به فقیری بدهی که در سراسر جهان فقیری پیدا نخواهد شد. پس این یک هدف اسلامی است. توسعه اسلامی که توسعه با عدالت یک‌کاسه است. و مردم هم طوری تربیت می‌شوند که وقتی نیاز ندارد مدام گدایی و دزدی و التماس نکن. بعضی‌ها دارند به اندازه 7 نسل خود پول دارد باز مثل یک آدم گدای حقیری حرص می‌زند، دروغ می‌گوید، چنگ می‌زند. خب بس است دیگر! ت و اگر تا آخرت عمرت هم بخوری تمام نمی‌شود! یک تربیت انسانی هم که نیازت برطرف می‌شود و زندگی شرافتمندانه داری دیگر مثل گرگ مدام به بقیه نگاه نکن. آدم باش، حوّا باش. دارد که امام زمان(عج) ثروت جهان را در اختیار دارد و آن را توزیع می‌کند و دیگر کسی نیازمند. بعد می‌گوید – این جمله خیلی قنشگ است – متلک به ماها هم هست. بیایید و بردارید این‌ها همان چیزهایی بود که بخاطرش به همدیگر دروغ می‌گفتید. بیایید و بردارید این همان چیزهایی است که بخاطر آن همدیگر را فریب می‌دادید و دست‌تان به خون همدیگر آلوده می‌شد. از دیوار هم بالا می‌رفتید. بخاطر این‌ها علیه هم کینه داشتید بیایید و بردارید. ببینید در ضمن، رابطه حقوق مادی با اخلاق معنوی روشن می‌شود. پس هدف ما باید این باشد حتی یک محتاج، یک گرسنه، یک فقیر، یک برهنه، ما نمی‌خواهیم باشد، ‌حالا این که می‌توانیم یا نمی‌توانیم آن بحث محدودیت‌هاست. ولی آرمان این است که حتی یک محتاج در سراسر جهان نباید پیدا بشود. اسلام چه می‌خواهد؟ اسلام این را می‌خواهد.

حدیث دیگر این که: «اِذا قامَ قائِمُنا فَاِنَّهُ یُقَسِّمُ بِالسَّوِیَّةِ...،» وقتی قائم ما و آن قیامگر بزرگ ما بیاید طوری مساوی تقسیم می‌کند «وَیَعْدِلُ فیخَلْقِ الرَّحْمنِ اَلْبَرِّ مِنْهُمْ وَالْفاجِرِ.» - این خیلی قشنگ است – فرمودند که حتی به کسانی که آدم‌های پاک مؤمن نیستند امام زمان(عج) تمام حقوق‌شان را به آن‌ها می‌دهد و به فکر حقوق آن‌ها هم هست حتی آدم‌های فاسد! یعنی به افراد فاسد،‌ گناهکار، بی‌دین هم ظلم نمی‌شود و نباید بشود. این را تا به حال شنیده بودید؟ خیلی مهم است. این جامعه ایده‌آل اسلام است. فرمودند: «اِذا قامَ قائِمُنا» ایشان وقتی آن انقلاب بزرگ آخرالزمان را در سراسر جهان راه بیندازد «فَاِنَّهُ یُقَسِّمُ بِالسَّوِیَّةِ» همه امکانات و ثروت‌های جهان را مساوی بین همه تقسیم می‌کند «وَیَعْدِلُ فیخَلْقِ الرَّحْمنِ» عدالت را بین همه مخلوقات خدای رحمان برقرار و اجرا می‌کند. «رحمن» می‌گویند خداوند هم رحیم است هم رحمان. فرق «رحمان» و «رحیم» چیست. رحمان یعنی عشق خدا به همه موجودات، به اشیاء، به همه هستی. عشق خدا حتی به انسان‌هایی که کافر هستند. فاسدند. چون اگر خدا این‌ها را نمی‌خواست که به آن‌ها حیات نمی‌داد. فرصت نمی‌داد. امکانات نمی‌داد. این عشق عام است. خداوند به همه هستی چون خودش خلق کرده، تجلّی اوست، آیات او هستند، خداوند عشق دارد اما یک عشق خاص است و آن رحیم است. آن یک عشق خاص ویژه است. او به انسان‌های پاک مؤمن است. انسان‌هایی که بهای آن عشق پاک را بپردازند. آن‌طور که خدا گفته تلاش کنند آن‌طوری زندگی کنند. حالا این‌جا می‌فرماید: «خَلْقِ الرَّحْمنِ» امام زمان(عج) در حکومت جهانی به آن بُعد رحمانی هم توجه دارد. رحمان یعنی چی؟ یعنی به همه مردم حتی آدم‌های بداخلاق،‌ گناهکار،‌ حتی حقوق آن‌ها باید تأمین شود. «یَعْدِلُ فیخَلْقِ الرَّحْمنِ» عدالت را در مخلوقات خدایی که رحمت و مهربانی به همه داده برقرار می‌کند. بعد تصریح می‌کند که «اَلْبَرِّ مِنْهُمْ وَالْفاجِرِ.» آدم پاک و حتی آدم ناپاک. البته آن ناپاک را سعی می‌کنند هدایت و تربیت هم بکنند.

بعد هم فرمودند که راه‌های عمومی تعریض و توسعه پیدا می‌کند. راه‌های خاص که به درد افراد و طبقات خاص می‌خورد بسته می‌شود. یعنی خواص و رانت‌خواری نیست. فرمودند: «اِذا قامَ قائِمُنا فَاِنَّهُ یُوَسِّعُ الطَّریقَ الْأَعْظَمَ...،» شاهراه‌ها در همه جای جهان راه‌های عمومی کمّاً و کیفاً ارتقاء پیدا می‌کند و این راه‌های اختصاصی برای مخصوص افراد خاص،‌ ثروتمندان و قدرتمندان این‌ها قیچی می‌شود. رانت‌ها جمع می‌شود. فرمودند ما در خانواده‌ای تربیت شدیم که بیشتر دوست داریم به دیگران بخورانیم تا بخوریم. ما می‌خواهیم گرسنه باشیم دیگران سیر باشند. وقتی دیگران شب‌ها خواب هستند ما بیدار باشیم. عبادت الهی در برابر خدا. وقتی همه خواب هستند خوروپف می‌کنند ما در محضر خدا بیدار باشیم و با او حرف بزنیم. پیش او اشک بریزم و رابطه‌مان را با او تقویت کنیم. ما در خانواده‌ای تربیت شدیم شب‌ها همه خواب هستند ما بیدار. روزها همه می‌خواهند بخورند ما می‌خواهیم بخورانیم. هدف ما این است. «وَ نُصلّی نام الناس» وقتی همه خواب هستند ما در نماز هستیم. «و نُؤدّی فی‌الناس البائنه» نوع‌دوستی، جوانمردی، خداپرستی، رابطه خوب با مردم و رابطه درست با خداوند. بعد می‌فرماید حتی اگر مسجدی «وَ یَهْدِمُ کُلَّ مَسْجِدٍ عَلَى الطَّریقِ وَ یَسُدُّ کُلَّ کُوَّةٍ اِلَى الطَّریقِ وَ کُلَّ جَناحٍ وَ کَنیفٍ وَ میزابٍ اِلَى الطَّریقِ.» هر مسجدی که مانع راه عمومی باشد خراب می‌شود، هر پنجره‌ای که به سوی اماکن عمومی باز باشد بسته می‌شود. هر ناودانی که زباله‌های خانه و اشخاص را توی استفاده‌های عمومی می‌ریزد آن هم بسته می‌شود. یعنی عدالت. من چند حدیث را خدمت شما عرض کردم که اولاً امام زمان(عج)، مهدی بیا و... این قضیه چیست؟ یک تعصب نیست. یک تحریف نیست، یک کلمات توخالی نیست. و ثانیاً اگر منتظر او و این شخصیت بزرگ و آن جامعه هستیم الآن و این‌جا باید کار کرد.

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته